вожылмаш

вожылмаш

Г.: важылмаш

сущ. от вожылаш

1. стыд, срам, позор

Чывын шӧржӧ уке, ворын вожылмашыже уке. [/i]Калыкмут.[/i] Курица без молока, вор без стыда.

Тиде вожылмашым Серге нигузеапг монден ок керш. [/i]М. Шкетан.[/i] Этот позор Сергею никогда не забыть.

Пашашке вараш кодын кошташ вожылмаш. Стыдно опаздывать на работу.

Сравни с:

намыс

2. застенчивость, стеснение, смущение

Илен-толын гына, ала-молан вожылмаш йомеш, мариет ден коктын ик еҥ гай илет, ик семын шӱлет, ик семын шонет. [/i]Ю. Артамонов.[/i] Только со временем почему-то стеснение исчезает, с мужем живёшь как один человек, воедино дышишь, воедино думаешь.

3. нар. стыдно, неудобно

Еҥ-влак ӱмбак ончалашат вожылмаш! [/i]А. Мурзашев.[/i] И посмотреть стыдно на людей.

Сравни с:

намыс

Идиоматические выражения:

– вожылмашеш кодаш

– вожылмашыш пураш, вожылмашыш верешташ, вожылмашыш пернаш, вожылмашыш лекташ

– вожылмашке пурташ, вожылмашке лукташ